روستای هزاوه

گفتنى است حضرت در اواسط نيمه اول قرن چهارم به ايران و به منطقه عراق يا اراك فعلى نزول اجلال نموده و به علت تحت تعقيب بودنش از طرف عمال بنى عباس به ارتفاعات قريه هزاوه پناهنده شدند و در سنه 360 هجرى با حمله كينه توزانه و ناجوانمردانه عمال منطقه در حال اقامه نماز شب به درجه رفيع شهادت ميرسند و پيكر مطهرشان در همان ارتفاعات (امامزاده فعلى ) مدفون مى گردد. در زمان شاه عباس كبير گنبد و بارگاه عالى بر فراز آن قبر بنا شده كه همواره مورد توجه عامه مردم بوده است .

سيده زينب بيگم خواهر شاه عباس صفوى نيز در بازگشت از عتبات عاليات از مسير ساروق به هزاوه آمده و رفع بيمارى خود را از اين امامزاده (سلطان سيد احمد) مسئلت نموده كه به محض تماس پوشش متبرك ضريح با موضع درد و الم درد تسكين يافته و آثارش معدوم مى شود و اين كرامت باعث مى شود آن بانوى معتقده به خريد دانگى از قريه ى فارس جهان و وقف منافع آن براى بقعه فوق اقدام ورزد.

ضمنا نسب اين بزرگوار با پنج واسطه به امام زين العابدين(ع) منتهى مى گردد و به گواهى شجره نامه هاى موجود از سادات بنو سلطان سيد احمد كه در هزاوه و تفرش شهرتهاى ميرعبدالحق سجادى زين العابدينى ميرى هاشمى و قائم مقامى و حسينى زندگى مى كنند و هم به استناد كتابهاى تاريخ اراك مرحوم دهگان و مرقومه حاج شيخ حسين بادكوبه اى و كتاب سلطان علم سلسله النسب حضرت سلطان سيد احمد(ع) به شرح زير است .

سلطان سيد احمد بن محمد بن حسن بن حسين بن حسن الافطس بن على اصغر بن امام زين العابدين عليه السلام .